Bezdomni mają swoją reprezentację narodową w piłce ulicznej

Turniej będzie trwał trzy dni, a a Polskę będą reprezentować dwie drużyny: jedna kobieca o nazwie „Dropsy” i dwie męskie – „Monar Dębowiec” i „Przyjaciele”.

Zanim jednak w piątek 12 lipca rozpoczną się rozgrywki piłki nożnej ulicznej osób bezdomnych, drużyny i kibice zgromadzą się na placu Gołębim, skąd w specjalnym pochodzie przejdą w stronę placu Wolności.

Pojawią się zawodnicy 20 drużyn z 14 krajów, w tym Meksyku, Kirgistanu, Szwecji, Belgii, Czech i Francji. Do walki zagrzewać ich będą bębniarze, ale organizatorzy nie zdradzili, gdzie bezdomni zawodnicy zostaną zakwaterowani na czas rozgrywek.

– Organizując turniej, chcemy pokazać, że kryzys bezdomności dotyka również młodych, z pasją – mówi Maciej Gudra, kierownik wrocławskiej noclegowni. – Sport pomaga im stanąć na nogi – dodaje trener drużyny „Monar Dębowiec”, jednej z trzech polskich drużyn, które zagrają na placu Wolności.

W jaki sposób sport pomaga, wyjaśnia Marlena Mikołajczyk, trenerka polskiej reprezentacji kobiet w piłce nożnej podwórkowej, kiedyś zawodniczka „Dropsów”:

– Granie w drużynie uczy samodyscypliny. Zawodniczki reprezentacji Polski są z różnych części kraju, a to oznacza, że do codziennych treningów muszą motywować się same. Dostają rozpisany plan, ale do systematyczności nikt ich nie zmusi –powiedziała.

Piłka uliczna to podobno odmiana tej, którą znamy ze stadionów. Mecze rozgrywane są na boiskach wyrysowanych na ulicy. Charakteryzują się tym, że są krótkie, trwają 14 minut (2 połowy po 7 minut) i rozgrywane są na boisku o rozmiarach 20 m długości i 14 m szerokości. We Wrocławiu boisko będzie nieco większe: 22 metry długości i 16 metrów szerokości.