Naukowcy po ponad 100 latach przywrócili jesiotra atlantyckiego. Będzie pływał w Bałtyku?

Wymarłe jesiotry zostały odtworzone w Instytucie Ekologii Słodkowodnej w Berlinie; przewiezione w kwietniu do Szwecji przez kilka miesięcy aklimatyzowały się w basenie.

Według naukowców przyjdzie poczekać co najmniej 15 lat, zanim mające dziś 10 miesięcy i mierzące pół metra ryby powrócą do rzeki na tarło.

"Z tego powodu jeszcze przez długi czas jesiotr atlantycki będzie pod ochroną i nie będzie można go łowić" - podkreślił twórca projektu biolog Dan Candelon.

Dorosły osobnik żyje w Oceanie Atlantyckim i może osiągać pięć metrów oraz ważyć kilkaset kilogramów. Jesiotr jest rybą denną, tam znajduje też pożywienie.

Naukowcy 78 wypuszczonym rybom wszczepili nadajniki, aby móc śledzić ich drogę na ekranach komputerów. Naturalnymi wrogami jesiotrów są szczupaki oraz foki.

Obecnie jesiotr atlantycki żyje jedynie u wybrzeży i w rzekach Ameryki Północnej. Nazywany jest potocznie starożytnym smokiem ze względu na swój charakterystyczny grzbiet oraz pradawne pochodzenie.

Projekt prowadzony jest przez Uniwersytet w Goeteborgu, Szwedzki Uniwersytet Rolniczy, Muzeum Historii Naturalnej oraz Stowarzyszenie wędkarzy Sportfiskarna.

W Szwecji ostatnim reintrodukowanym gatunkiem był bóbr, przywrócony został w 1922 roku.

Historia wyginięcia
Wyginięcie jesiotra atlantyckiego w europejskich wodach było wynikiem kilku kluczowych czynników:

Przełowienie: Intensywne połowy komercyjne na przełomie XIX i XX wieku drastycznie zmniejszyły populację jesiotra atlantyckiego. Ryba ta była ceniona za swoje mięso i ikrę, co przyczyniło się do jej masowego wyławiania.

Zanieczyszczenie wód: Wzrost przemysłu i rolnictwa w Europie doprowadził do zanieczyszczenia rzek i estuariów, co negatywnie wpłynęło na siedliska jesiotra.

Zmiany siedlisk: Budowa tam i innych barier wodnych na rzekach ograniczyła naturalne trasy migracyjne jesiotra, co uniemożliwiło mu dotarcie do miejsc rozrodu.

Ostatnie obserwacje
Ostatnie potwierdzone obserwacje jesiotra atlantyckiego w europejskich wodach miały miejsce w pierwszej połowie XX wieku. Od tego czasu nie odnotowano żadnych pewnych przypadków występowania tego gatunku w Europie.

Współczesne działania
W Ameryce Północnej, gdzie jesiotr atlantycki wciąż występuje, prowadzone są programy ochrony mające na celu zachowanie i odbudowę populacji tego gatunku. W Europie natomiast prowadzono badania nad możliwościami reintrodukcji jesiotra atlantyckiego. Teraz, dzięki uporczywej pracy naukowców reintrodukcja wymarłego gatunku stała się faktem.

Jesiotr atlantycki pozostawał symbolem wyzwań związanych z ochroną różnorodności biologicznej i potrzebą zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi. Teraz ta symbolika, wobec sukcesu naukowców, nabiera znacznie szerszej perspektywy. redakcja/PAP