Żonaci mężczyźni noszący sutannę – kim oni są?

Diakonat to w Kościele katolickim pierwszy stopień święceń, przed prezbiteratem i episkopatem. Zazwyczaj święcenia diakonatu przyjmują alumni, którzy są na 6 roku w seminarium duchownym i przygotowują się do zostania księżmi. Jednak od jakiegoś czasu duchownymi mogą zostać także żonaci mężczyźni, po zgodzie żony i po przejściu odpowiedniej formacji.

Diakoni stali to mężczyźni, którzy w odpowiedzi na wezwanie Boga i Kościoła decydują się poświęcić swoje życie służbie Ewangelii i ludziom. Diakonat stały stał się szczególnie popularny po Soborze Watykańskim II, który podkreślił znaczenie diakonatu jako pełnej i aktywnej posługi w świecie. Posługa ta jeszcze bardziej podkreśla rolę małżeństw w Kościele, jako najważniejszych wspólnot miłości.

Diakon stały pełni różnorodne funkcje i posługi w Kościele. Jest posłany m.in. do głoszenia Ewangelii, odprawiania pogrzebów, wystawiania Najświętszego Sakramentu i błogosławienia pokarmów. Może być także opiekunem chorych i biednych, niosąc im Komunię Świętą i udzielając sakramentu namaszczenia chorych. Ponadto pełni także funkcje liturgiczne, asystując kapłanowi podczas Mszy Świętej i innych nabożeństw.

Diakonat stały daje mężczyznom możliwość poświęcenia swojego życia służbie Bogu i ludziom, jednocześnie pozostając w pełnym uczestnictwie w życiu rodzinnym. Diakon musi pogodzić swoje obowiązki względem rodziny, zawodu i Kościoła, co wymaga od niego świetnej organizacji czasu i umiejętności zarządzania. Może także wybrać drogę bezwzględnego oddania Wspólnocie, nie wykonując żadnej innej pracy zarobkowej.

Diakoni stali muszą przejść odpowiednie szkolenie i formację, aby przygotować się do posługi diakońskiej. Szkolenie to obejmuje zarówno studiowanie teologii, liturgii i Pisma Świętego, jak i praktyczne ćwiczenia. Kandydaci do przyjęcia święceń diakonatu muszą także ukończyć studia teologiczne, bo jest to podstawa m.in. do późniejszego głoszenia kazań.

Diakonat stały przynosi wiele korzyści dla Kościoła i społeczności lokalnej. Diakoni są blisko ludzi, znają ich potrzeby i troski, dzięki czemu mogą bardziej skutecznie pomagać w rozwiązywaniu problemów społecznych i duchowych. Ich obecność w parafiach przynosi jedność z wiernymi i nowe perspektywy, co przyczynia się do lepszego funkcjonowania lokalnej wspólnoty.

Diakonat stały to również forma aktywnego zaangażowania świeckich w życie Kościoła, co przyczynia się do budowania wspólnoty i umacniania więzi między wiernymi.